Η ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΧΙΟΥ (30 Μαρτίου-2 Απριλίου 1822)
Πριν απο 187 χρόνια η Χίος βίωνε την ...ποιότητα της "δίκαιης,ισχυρής και πολιτισμένης" Οθωμανικής αυτοκρατορίας, μόνο που αυτή την "εμπειρία" την πλήρωσε με το αίμα 50.000 Χιωτών (απο τους 100.000 κατοίκους του νησιού επέζησαν περίπου οι 40.000 εκ των οποίων οι 20.000 είχαν πιαστεί και πουληθεί σαν σκλάβοι).Οι Χιώτες τιμωρήθηκαν για την "αχαριστία" που έδειξαν στον Τούρκο αφέντη επαναστατώντας εναντίον του ζητώντας οι άθλιοι απλώς την ελευθερία τους.Πηγή : http://klasikoperiptosi.blogspot.com/2009/03/blog-post_9493.html
1 comments:
Μας ξεπουλάν στον πάπα οι πρώην κρατούμενοι των Βενετών, δηλ οι πελοπορίκοι, νηγρασιάτες και λυσιότες. Αυτοί μετά λέγουν στην Αμερική "ουνια φάτσα ουνια ράτσα" και ξεπολιουντε στον πάπα: Από τα φραγκοχιώτικα στα greeklish Ι. Κ. ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ Αθήνα - Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 1999
Αυτό που σήμερα ο κόσμος αποκαλεί λατινοελληνικά, greeklish ή φραγκολεβαντίνικα δεν είναι φαινόμενο της δεκαετίας μας. Αντίθετα είναι μια πρακτική που εμφανίστηκε σε διάφορους τόπους και εποχές και εφαρμόστηκε από διάφορες ελληνικές κοινότητες με διαφορετικούς τρόπους.
Μια ιδέα για την προϊστορία της γραφής αυτής μας δίνει το παρακάτω απόσπασμα από κείμενο του Κώστα Καρθαίου το 1934:
«Υπάρχουν κείμενα της βυζαντινής εποχής γραμμένα με λατινικούς χαρακτήρες. Επίσης, στην Κρήτη και στην Κύπρο κατά τον Μεσαίωνα τα λαϊκά τραγούδια γράφονταν με λατινικούς χαρακτήρες. Αργότερα, από το 1800, πολλά ελληνικά βιβλία τυπώθηκαν στη Σμύρνη με λατινικούς χαρακτήρες. (...) Εξάλλου στη Σμύρνη έγινε απόπειρα να κυκλοφορήσει ελληνική εφημερίδα γραμμένη με λατινικούς χαρακτήρες. Οι Λεβαντίνοι της Σμύρνης, που μιλούσαν όλοι ελληνικά αλλά δυσκολεύονταν να μάθουν την απελπιστική ορθογραφία-μας, χρησιμοποιούσαν πάντα τους λατινικούς χαρακτήρες για να γράψουν τα ελληνικά. Αργότερα, τους μιμήθηκαν οι Χιώτες και άλλοι έμποροι του εξωτερικού που έγραφαν τα γράμματα και τα τηλεγραφήματά-τους στα ελληνικά αλλά με λατινικούς χαρακτήρες. Αυτή η φραγκοχιώτικη γλώσσα χρησιμοποιούνταν και από Ελληνες για να γράψουν σε άλλους Ελληνες που κατοικούσαν στη Σμύρνη, στο Λονδίνο ή αλλού. Αυτός ο τρόπος γραφής εξακολουθούσε να επιβιώνει πολύ αργότερα και τον συναντάμε αρκετά συχνά στα τηλεγραφήματα των Ελλήνων του εξωτερικού».
Δημοσίευση σχολίου