Σε «άγονη γη» κινδυνεύει να μετατραπεί η Χίος

Σε φυσική βλάστηση αντιστοιχούσε το 66,6% των 148.000 στρεμμάτων που κατέκαψε η φετινή πυρκαγιά του Αυγούστου τη Χίο, ενώ το 31,6% αφορούσε καλλιέργειες, όπως προκύπτει από την επιτόπια απογραφή και έρευνας του WWF Ελλάς, η οποία κατέληξε στην ολοκληρωμένη έρευνα με τίτλο: «Οικολογικός απολογισμός της πυρκαγιάς του Αυγούστου 2012 στη Χίο: Γενικά στοιχεία, επιπτώσεις, προτάσεις». Μάλιστα, όπως προκύπτει και από μελέτη του Ινστιτούτου Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων και Τεχνολογίας Δασικών Προϊόντων (ΙΜΔΟ & ΤΔΠ) του ΕΘΙΑΓΕ και του WWF Ελλάς, «Δασικές πυρκαγιές Νήσων Αιγαίου, 1983-2005», η φετινή πυρκαγιά είχε μακράν το μεγαλύτερο κόστος σε καμένα στρέμματα (148.000), καθώς τα αμέσως πιο καταστροφικά καλοκαίρια ήταν αυτά του 1988 και 1987, με 83.670 και 48.196 στρέμματα καμένων εκτάσεων αντίστοιχα.

Οι εκτάσεις που κατέκαψε η πυρκαγιά στη Χίο, καθιστούν το 2012 ως το έτος με τις μεγαλύτερες καμένες εκτάσεις που έχει γνωρίσει το νησί την τελευταία 30ετία. Μια τέτοιας έκτασης καταστροφή απαιτεί άμεσα αλλά και μακροχρόνια μέτρα, προκειμένου να μην αλλάξει περαιτέρω το φυσικό τοπίο του νησιού, καθώς η δασική βλάστηση της Χίου υποβαθμίζεται διαχρονικά.

Η επόμενη μέρα βρίσκει λοιπόν πολιτεία, τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και κοινωνία αντιμέτωπες με μια σειρά ζητημάτων που απαιτούν άμεση και αποφασιστική διαχείριση, όπως: τα απαραίτητα αντιδιαβρωτικά και αντιπλημμυρικά έργα, η κτηνοτροφία, η υλοτομία, το κυνήγι, η παρακολούθηση των καμένων εκτάσεων, καθώς και οι στοχευμένες δράσεις αποκατάστασης της φυσικής βλάστησης. Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι μάλιστα το γεγονός ότι η φυσική βλάστηση του νησιού παρουσιάζει εδώ και περίπου τρεις δεκαετίες μια συνεχιζόμενη υποχώρηση, δίνοντας τη θέση της σε «άγονη γη». Συγκεκριμένα, κατά την εικοσαετία 1987 - 2007, θαμνότοποι και πευκοδάση υποχώρησαν κατά 30,5% και 12,3% αντίστοιχα, ενώ οι «λοιπές καλύψεις γης» που αφορούν κυρίως σε φυσική βλάστηση που μετατράπηκε σε «άγονη γραμμή», αυξήθηκαν κατά 31,8%.

Μέτρα και παρεμβάσεις
Δεδομένης λοιπόν της γενικότερης υποβάθμισης των τελευταίων δεκαετιών αλλά και της τεράστιας καταστροφής που έζησε το νησί τον περασμένο Αύγουστο, το WWF Ελλάς προτείνει συγκεκριμένα μέτρα και παρεμβάσεις. Συγκεκριμένα:

• Στις περιοχές που κάηκαν νεαρά πεύκα ή εκτάσεις, οι οποίες είχαν αναδασωθεί λόγω παλαιότερων πυρκαγιών, είναι απαραίτητο να προγραμματιστούν νέες αναδασώσεις με είδη που υπάρχουν στο νησί.
• Ιδιαίτερη προσοχή οφείλει να δοθεί στη διαχείριση της κτηνοτροφίας και της βόσκησης, καθώς η συγκεκριμένη παραγωγική δραστηριότητα αποτελεί ίσως τον υπ' αριθμόν ένα κίνδυνο για τη φυσική αναγέννηση των καμένων εκτάσεων. Πιο συγκεκριμένα, οι κτηνοτρόφοι πρέπει να ενημερωθούν άμεσα για το καθεστώς προστασίας των αναδασωτέων περιοχών και τις σχετικές κυρώσεις, σε περίπτωση παράνομης δραστηριότητας.
• Η υλοτομία πρέπει να γίνει με ήπιο και επιλεκτικό τρόπο, πάντοτε βέβαια υπό την αυστηρή επίβλεψη της Δασικής Υπηρεσίας. Οι άδειες επιβάλλεται να είναι αυστηρά ονομαστικές.
• Η απόφαση της Διεύθυνσης Δασών Χίου για την απαγόρευση του κυνηγιού σε περιοχή ευρύτερη της καμένης (έκταση 258.031 στρεμμάτων) για τρία χρόνια, υπήρξε κρίσιμη και καθόλα ορθή. Παρ' όλα αυτά, θα πρέπει να υπάρξει αυστηρός έλεγχος από τη Διεύθυνση Δασών.
• Τα αντιπλημμυρικά και αντιδιαβρωτικά έργα απαιτείται να είναι στοχευμένα και άμεσα, ενώ η ήπια κλίση του εδάφους στην πλειονότητα των καμένων εκτάσεων επιτρέπει στις αρχές να εστιάσουν σε μικρής κλίμακας παρεμβάσεις, κυρίως στις πευκόφυτες καμένες περιοχές.

Πηγή : ΗΜΕΡΗΣΙΑ