Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2008

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΧΙΟΥ - ΥΨΟΣ ΒΡΟΧΗΣ από 1/9/2007 - 05/02/2008

Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χίου έδωσε στη δημοσιότητα το ύψος βροχής, στους βροχομετρικούς σταθμούς της Χίου, του Τμήματος Εγγείων Βελτιώσεων & Γ.Μ. της Δ/νσης Αγροτικής Ανάπτυξης Ν.Α. Χίου, από 1-9- 2007, μέχρι 05-02-2008...
Α/Α Σταθμός Ύψος βροχής σε εκατοστά

1 Πυργιού 34,00
2 Καρδαμύλων 59,68
3 Ν. Μονής 64,00
4 Καρυών 64,08
5 Δαφνώνας 63,80
6 Βαβίλων 57,28

2 comments:

Ανώνυμος είπε...

Οπως φαίνεται στο Πυργί η βροχόπτωση είναι χαμηλή.
Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση τι συνέπειες θα έχει στην παραγωγή της μαστίχας?
Αυτό με δεδομένο ότι το Πυργί παράγει το 20% με 25% της συνολικής παραγωγής.

Ανώνυμος είπε...

Ε και τι έγινε λοιπόν;
Η χημεία να είναι καλά. Το μαστίχι, χρησιμοποιείται πλέον σε δεκάδες, εάν όχι σε εκατοντάδες προϊόντα, τόσο στην Ελλάδα, όσο και σε εξαγώγιμα προϊόντα ανά τον κόσμο. Κάτι τέτοιο, όπως θα ήταν φυσικό, σύμφωνα πάντα με το νόμο τις προσφοράς και της ζήτησης (καθώς όλοι μας μπορούμε να φανταστούμε, αλλά και πολύ καλά γνωρίζουμε ότι καινοτομίες στην παραγωγή της μαστίχας δεν υπάρχουν, τουλάχιστον όχι τέτοιες, ώστε να αυξάνει η παραγωγή της και να μειώνεται το κόστος της) θα έπρεπε να εκτινάξει την αξία της στα…ουράνια.
Τώρα εμένα άραγε, τι με κάνει και πιστεύω ότι και εδώ έχει βάλει το χεράκι της η χημεία δεν ξέρω. Διαβάστε παρακάτω.


«Σκουπίδια» με εσάνς πάστρας
Tης Τασουλας Καραϊσκακη
Μοιάζει παράλογο, αλλά αποτελεί πολυετή πρακτική στις ΗΠΑ. Για να μην έχουν μικρόβια τα κοτόπουλα-εξπρές των ορνιθοτροφείων, πριν μπουν στο σελοφάν και πάρουν τον δρόμο για τα ψυγεία, κάνουν ένα μπανάκι σε χλώριο. (Το θέμα ήρθε στην επικαιρότητα μετά την απόφαση της Ε.Ε. να αλλαξοπιστήσει και να εισαγάγει τα χλωριωμένα πτηνά). Γρήγορη, βρώμικη εκτροφή και μετά... αποστείρωση. Συχνά, και ενίσχυση γεύσης, όψης και οσμής. Ο παραλογισμός της προόδου. Παράγουμε τρόφιμα «σκουπίδια» (με συμπιεσμένο κόστος, παρακινδυνευμένες πρακτικές, μαζικά) και στη συνέχεια τα εξυγιαίνουμε, τα εμπλουτίζουμε, τα αρωματίζουμε - τεχνητά.
Η συνθετική χημεία κουκουλώνει και εξωραΐζει τα προϊόντα και τα απόβλητα του εύκολου κέρδους, μετατρέπει το σύγχρονο βόρβορο, τη βρωμερή μυρωδιά των ληγμένων καταλυτών, την μπόχα από τα πετρελαιοκίνητα, τη δολοφονική κάπνα από τα καμένα πλαστικά ή την απουσία φυσικής ευωδιάς σε μια τεχνητή άνοιξη, διαρκή και πανταχού παρούσα - στο εσωτερικό των δωματίων, των γραφείων, των καταστημάτων, των αυτοκινήτων, στα ρούχα, τα παπούτσια, τα υγρά ντουλάπια, τις κακοσυντηρημένες τουαλέτες... Λούζει τα πάντα με απολυμαντικά και μετά τα τυλίγει σε ένα σύννεφο τεχνητής ευοσμίας. Δεν έχει σημασία αν τα αιωρούμενα σωματίδια, το βενζόλιο, το θείο, το όζον, τα οξείδια του αζώτου έχουν αγγίξει θανάσιμες συγκεντρώσεις και στο εσωτερικό των κτιρίων, όπου αναμειγνύονται με το τσιγάρο, τις αναθυμιάσεις από τα βερνίκια, τις μοκέτες, τα απορρυπαντικά, σημασία έχει ο χώρος να μυρίζει ευχάριστα. Δεν έχει σημασία αν μαζί με το κοτόπουλο τρώμε και χλώριο, που βλάπτει τον οργανισμό (και συμβάλλει στην παραγωγή των καρκινογόνων διοξινών), σημασία έχει να μυρίζει... πάστρα. Η συνθετική χημεία είναι εδώ για να δώσει στο βιομηχανικά προπαρασκευασμένο μπιφτέκι εσάνς μπιφτεκιού, στα μελομακάρονα εσάνς μελιού, στα μπισκότα εσάνς βουτύρου, στα τσιπς εσάνς μπέικον, στις πίτσες εσάνς παρμεζάνας, στα παγωτά εσάνς φρούτων, στις σάλτσες εσάνς εξωτικών καρπών, στις καραμέλες εσάνς βοτάνων (πέντε κιλά χρωστικών και αρωματικών υλών καταβροχθίζουμε κατ’ έτος ο καθένας).
Η όσφρηση είναι η αίσθηση, λένε οι επιστήμονες, που συνδέεται στενά με το συναίσθημα. Μια γλυκιά μυρωδιά στην ατμόσφαιρα, λένε οι διαφημιστές, κάνει τους καταναλωτές να αισθανθούν χαλαρά και να ...αγοράσουν. Καταστήματα ηλεκτρονικών, ρούχων, βιβλιοπωλεία, κοσμηματοπωλεία, καζίνο, spa, ξενοδοχεία, με τεχνολογίες διάχυσης νέων εκλεπτυσμένων οσμών (άσπρου ή πράσινου τσαγιού, βανίλιας, σοκολάτας, πεπονιού, αγγουριού, κουρεμένου γρασιδιού) εξουδετερώνουν τις αντιστάσεις των πελατών... Μια νέα τεχνολογία θα δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες του Ιντερνετ να αρωματίζουν, με τη μυρωδιά που θέλουν, τα e-mail τους. Ενα καινοφανές προϊόν αλλοιώνει τους οσφρητικούς αισθητήρες (αντί να οσφραίνεσαι την αληθινή δυσοσμία, ούρα, σκουπίδια, μούχλα, ιδρώτα, ξινά χνότα, μυρίζεις ...φράουλα).
Εν αρχή ην η ευωδία! Δεν μας νοιάζει τι υπάρχει κάτω από το χαλί. Εχουμε κουραστεί από τις κακές ειδήσεις. Ομως αυτήν ακριβώς την κούραση, αυτήν την αδιαφορία, εκμεταλλεύεται η χημική βιομηχανία, που κερδοσκοπεί ανανεώνοντας τα «σκηνικά» ενός γιγαντιαίου Τρούμαν σόου. Την έξοδο στην πραγματικότητα τη γνωρίζουμε, αλλά συχνά δεν την επιλέγουμε. Μένει αμύριστο το γιασεμί στο μπαλκόνι.