"Στερνή μου γνώση να σε 'χα πρώτα", μέσα σ' αυτή την φράση αντικατοπτρίζεται απόλυτα, η κατάσταση η οποία χρόνια τώρα διαιονίζεται στον τομέα του τουρισμού στην ΧΙΟ.
Τις τελευταίες μέρες, κραυγές απόγνωσης από τους επιχειρηματίες και τις επαγγελματικές ενώσεις,έρχονται να επιβεβαιώσουν την δύσκολη κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι επαγγελματίες του νησιού.
Όταν σε άλλα νησιά κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, φτιαχνόντουσαν υποδομές και έργα τουριστικής ανάπτυξης, εδώ στην Χίο όλοι μας, βολεμένοι από τον πλούτο προηγούμενων γενεών, κοντόφθαλμων κομματικών ηγετίσκων, καθώς και από τον ωχαδελφισμό που μας διακρίνει, δεν δόσαμε την απαιτούμενη σημασία σε αυτό που σήμερα θα μπορούσε να μας βγάλει από το τέλμα.
Δυστυχώς εδώ στην Χίο μια μικρή μειοψηφία ανθρώπων, οι οποίοι τους βολεύει το υπάρχων καθεστώς έχει κρατήσει το νησί στάσιμο.
Που είναι το καινούργιο λιμάνι?
Που είναι το σύγχρονο αεροδρόμιο?
Που είναι η δυτική πύλη του νησιού?
Που είναι τα τουριστικά πάρκα?
Τι σας λέω τώρα?
Τώρα που η οικονομική κρίση θα μας βαρέσει την πόρτα, και τα παιδιά μας θα αναγκαστούν να φύγουν, τώρα θα καταλάβουμε γιατί αυτές οι λεμονιές και οι πορτοκαλιές θα έπρεπε να έχουν κοπεί 20 χρόνια πρίν για την ανάπτυξη του αεροδρομίου.
Γιατί το λιμάνι θα έπρεπε να έχει ήδη μεταφερθεί εκτός της πόλης, και ο Λιμένας Μεστών να έχει σύνδεση με την ηπειρωτική Ελλάδα.
Ας έχαναν οι 40 επιχειρηματίες της Χίου, τους βραδυνούς ταξιδιώτες, θα κέρδιζε όλο το νησί.
Έλα όμως εδώ στην Χίο, χρόνια τώρα τα ηνία για την τύχη του τόπου τα έχει μια μικρή ομάδα ανθρώπων.
Ποτέ δεν είναι αργά, κάποια στιγμή πρέπει να ξυπνήσουμε και να απαιτήσουμε πράγματα γι αυτό τον τόπο.
Στο κάτω κάτω το αξίζει.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου