Δευτέρα 6 Ιουλίου 2009

Γιάννης Μακριδάκης: προτάσεις για επίδοξους "μνηστήρες" της τοπικής αυτοδιοίκησης



Επειδή σε ένα χρόνο και κάτι έχουμε πάλι δημοτικές εκλογές και από Σεπτέμβρη θα αρχίσουν να εμφανίζονται οι επίδοξοι υποψήφιοι δήμαρχοι και συνδυασμοί που θα διεκδικήσουν το Δήμο της Χίου, θεώρησα ενδιαφέρον να θέσω σε δημόσια διαβούλευση μερικά βασικά κατά τη γνώμη μου ζητήματα αρχής που καλό θα είναι να υιοθετεί κάθε οραματιστής σύγχρονος Δήμαρχος.
Α) Ο Δήμος πρέπει επιτέλους να διοικείται από τους δημότες. Εξηγούμαι. Η νοοτροπία των Δημάρχων παντογνωστών έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Ο Δήμαρχος πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι παίζει το ρόλο του συντονιστή δυνάμεων και να δώσει χώρο στις νέες ιδέες ανθρώπων και συλλόγων που ζουν και δραστηριοποιούνται στην πόλη μας (π.χ. ποδηλάτες, φουσκωτοί, φωτογράφοι, φίλοι πεζού, επιτροπή αλληλεγγύης, φιλοζωικός, μουσικά και θεατρικά σχήματα κλπ κοινωνικά και πολιτιστικά σωματεία και άτυπες ομάδες). Η ενασχόληση αυτών των ανθρώπων με το χόμπι ή το μεράκι τους, γεννάει ιδέες βελτίωσης της ζωής στην πόλη οι οποίες είναι εφικτές αλλά και αναγκαίες, αφού προκύπτουν από την ίδια τη ζωή και τη δράση και όχι από ένα γενικό εκ γραφείου στοχασμό. Ας δώσει λοιπόν ευκαιρίες ο νέος Δήμαρχος σε όλους τους συνδημότες που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο διαβιούν ενεργά και ζουν καθημερινά τα προβλήματα της πόλης. Ο Δήμος πρέπει να λειτουργήσει πλέον ως μια ομπρέλα, μια ομοσπονδία όλων αυτών των συλλόγων και ομάδων που με διάθεση και φρεσκάδα εργάζονται και δίνουν ζωή στην πόλη και τόσα χρόνια όχι μόνο δεν εισακούγονται αλλά βρίσκουν τις περισσότερες φορές τη δημοτική αρχή εχθρική και αυτό είναι τελείως κουτό και ανεπίτρεπτο.
Εκτός λοιπόν από τις προτάσεις που ήδη καταθέτουν καθημερινά με τη στάση ζωής τους αλλά και στις συζητήσεις τους όλοι αυτοί οι ενεργοί πολίτες, οι οποίες μέχρι στιγμής δεν εισακούγονται διότι κανείς δεν τους παίρνει στα σοβαρά, τίθενται και μερικά άλλα βασικά θέματα.
Β) πόλη πρέπει να αποκτήσει ελεύθερους χώρους. Ο νέος Δήμαρχος καλό θα είναι να υιοθετήσει μια πολιτική κατεδαφίσεων αναζητώντας χορηγίες γι’ αυτό το σκοπό από επιφανείς οικονομικά Χιώτες.
Γ) Ευρύ δίκτυο πεζοδρόμων και ποδηλατόδρομων. Το κέντρο της Χίου, από την οδό Φιστέλ ντε Κουλάνς μέχρι την Αργέντη και από τη Βενιζέλου μέχρι την Απλωταριά, πρέπει να πεζοδρομηθεί και να κλείνει με σιδερένια χτένια που βγαίνουν από την άσφαλτο και επιτρέπουν μόνο την έξοδο οχημάτων και όχι την είσοδό τους κατά τις ώρες λειτουργίας της αγοράς.
Δ) Μεταφορά του οχληρού λιμανιού στα Μεστά, μετατροπή του υπάρχοντος σε μαρίνα και λιμένα αφιξοαναχωρήσεων μόνο των πλοίων για Τσεσμέ, στρώσιμο με μπαβέδες όλης της προκυμαίας, επί των οποίων θα κινούνται τα οχήματα με πολλαπλά οφέλη για την ποιότητα ζωής, αλλαγή όψης δηλαδή της βιτρίνας της πόλης με απλές κινήσεις.
Ε) Ανάδειξη οικισμού Φρουρίου, περιοχής Μπέλλα Βίστας και κέντρου με έργα που θα προκύψουν από συνεργασία με αρχιτέκτονες και εικαστικούς.
Στ) Εξωστρέφεια, άνοιγμα προς την απέναντι ακτή, ειλικρινή και εποικοδομητική συνεργασία με τον Δήμο Σμύρνης, εκμετάλλευση όλων των δυνατοτήτων που μας δίνει η γειτνίασή μας με μια μεγαλούπολη. (Είμαστε όπως η Σαλαμίνα σε σχέση με την Αθήνα αλλά τα σύνορα του μυαλού μας δε μας αφήνουν να το αντιληφθούμε). Από τους άπειρους τομείς συνεργασίας και ωφέλειας που μπορεί να έχει μια πόλη των 30.000 κατοίκων από μια γειτονική των 5.000.000 αναφέρω ενδεικτικά ένα θέμα υποδομών και ένα πολιτισμού: Κλείσιμο όλων των χωματερών στο νησί και μεταφορά των απορριμμάτων στους διαθέσιμους χώρους της Σμύρνης. Συνεργασία στον πολιτισμό και κυρίως με το Διεθνές Φεστιβάλ Σμύρνης και υποδοχή κάποιων από τις εκδηλώσεις του εδώ. Υπάρχουν άπειρα επιμέρους θέματα συνεργασίας από τα οποία η Χίος μόνο κερδισμένη θα βγει μακροπρόθεσμα και βραχυπρόθεσμα. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτό είναι αποδεδειγμένο και ιστορικά.
Για να ανέβει όμως η ποιότητα ζωής στην πόλη μας, εκτός από κινήσεις και πολιτικές σαν αυτές, χρειάζεται πάνω απ’ όλα η συναίνεση των ανθρώπων που ζουν σ’ αυτήν. Ο προσωπικός πολιτισμός είναι το θεμέλιο του κοινωνικού. Όσο υπάρχουν επιβήτορες του κοινωνικού συνόλου και όσο οι Αρχές τούς ανέχονται και κάνουν ότι δεν βλέπουν, τόσο το επίπεδό μας θα παραμένει χαμηλό. Ρόλος της δημοτικής αρχής είναι και η εκπαίδευση, το καλό παράδειγμα, οι συστάσεις και ο έλεγχος της συμπεριφοράς μας. Δεν είναι δύσκολο να γίνει πιο όμορφη και πιο βιώσιμη η πόλη μας. Το ανθρώπινο δυναμικό υπάρχει. Συντονισμός και καλή πίστη χρειάζεται. Και επιτέλους ανοιχτά μυαλά.

Γιάννης Μακριδάκης